راز های قرآن – بخش سوم

به نام خداوندی که یک علی داشت و آن را هم امام ما قرار داد...

در این قسمت از راز های قرآن میخواهیم به یکی دیگر از راز های قرآن اشاره کنیم، ناگفته ای که چون خیلی ها نشنیده اند آن را ، ره افسانه زدند.

نام این بخش را میگذارم : قرآن بدون ولایت علی ، موجب گمراهی ست.

موضوع امامت در قرآن مبحثی وسیع و گسترده است،اما شاید بسیاری از کسانی که به دنبال اشاره های غیر مستقیم قرآن به مبحث امامت میگردند از برخی از این اشارات غافل شوند.

سوره ی اعراف از آیه 103 به بعد داستان حضرت موسی(ع) و قوم بنی اسرائیل را بیان میکند که بیان آن در این مقاله ممکن نیست(برای اطلاعات بیشتر در مورد این داستان ،آیات 103 به بعد سوره اعراف را بخوانید یا سخنرانی عبرت های بنی اسرائیل استاد علی اکبر رائفی پور را دانلود کرده و گوش دهید)

توحید بدون ولایت علی و اولادش

توحید رکن اصلی ادیان ابراهیمی ست که اسلام نیز به تبع کمال خود در بین دیگر ادیان ، بر روی آن تاکید ویژه ای دارد.
در کتاب شریف قرآن هیچ گناهی بدتر و سخیف تر از شرک نیست،چرا که مشرک اصل اول ادیان ابراهیمی را نقض کرده است ، یک رباخوار مسلمان صد البته گناه بزرگی را مرتکب شده اما باز هم مسلمان است و شاید تنها گناهش همین باشد که البته جنگ با خدا گناه کمی نیست،اما یک مشرک از ربا خوار هم بدتر است چرا که از مشرک هر عملی بر می آید.
البته قصد من توجیح ربا خواری نیست،تنها یک مثال بود. 

راز های قرآن - بخش دوم

هوالحکیم

همونطور که میدونید بزرگ ترین مشکل داخلی جهان اسلام،مسئله جانشینی پیامبر اکرم(ص) ست. اهل سنت میگویند که بعد از پیامبر خدا(ص) ابوبکر،عمر و عثمان ، به ترتیب خلیفه بر حق بودند و سپس علی بن ابی طالب و پس از آن معاویه و .....

اما عقیده شیعه بر این است که جانشین پیامبر همانطور که در غدیر خم هم بدان اشاره شد،امیرالمومنین علی(ع) است.

دراین مطلب قصد داریم رازی دیگر از قرآن را بررسی کنیم،رازی که به ولایت امیرالمومنین اشاره داره....

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ مَن یَرْتَدَّ مِنکُمْ عَن دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْکَافِرِینَ یُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَلاَ یَخَافُونَ لَوْمَةَ لآئِمٍ ذَلِکَ فَضْلُ اللّهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاءُ وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ

اى کسانى که ایمان آورده‏اید هر کس از شما از دین خود برگردد به زودى خدا گروهى [دیگر] را مى‏آورد که آنان را دوست مى‏دارد و آنان [نیز] او را دوست دارند [اینان] با مؤمنان فروتن [و] بر کافران سرفرازند در راه خدا جهاد مى‏کنند و از سرزنش هیچ ملامتگرى نمى‏ترسند این فضل خداست آن را به هر که بخواهد مى‏دهد و خدا گشایشگر داناست (۵۴ مائده)