خالد بن ولید و جنایاتش

در میان صحابه نماهای پیامبر مکرم اسلام(ص) ، خالد بن ولید کسی بود که در ظاهر مسلمان بود و لقب شمشیر اسلام(شمشیر خدا) به وی داده بودند،اما در عمل هیچ به یک مسلمان شبیه نبود...

رفتار وی بیشتر به سران جاهل و مشرک شباهت داشت تا به پیامبر...

در فتح مکه ، خالد فرماندهی ارتش هزار نفری از تیره بنی سلیم را بر عهده داشت. (واقدی در کتاب مغازی خود جلد 2 صفحه 800 و 801 و 819 لیست گردان ها و ارتش های فتح مکه را آورده است،همچنین ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه جلد 17 صفحه 270 و 271 این مطلب را نقل کرده است)

هر چندفتح مکه با کمترین خون ریزی و درگیری انجام شد.چرا که بنای خداوند و رسولش بر این بود که مکه بدون جنگ فتح شود ، اما خالد بر خلاف فرمان رسول الله (ص) عمل کرد.

پس از فتح مکه خالد بن ولید، به عنوان فرمانده گردانی برای دعوت قبلیه "جذیمه بن عامر" به سوی اسلام رهسپار سرزمین آنان گردید ، پیامبر دستور داد که خونی ریخته نشود و از در جنگ وارد نشوند همچنین عبدالرحمن بن عوف را معاون وی قرار داد.

در دوران جاهلیت ، قبیله بنی جذیمه عموی خالد و پدر عبدالرحمن بن عوف را هنگام بازگشت از یمن کشته و اموال آنان را به غارت برده بودند و خالد کینه آنها را در دل داشت.

ابن ولید وقتی با جمعیت بنی جذیمه رو به رو گردید،همه آنها را مسلح و آماده دفاع یافت. خالد فریاد کشید که اسلحه ها را بر زمین بگذارید ، زیرا دوران بت پرستی سپری شده و مکه فتح شده و همه تسلیم ارتش اسلام شدند. سران قبیله نیز نظر دادند که افراد قبیله تسلیم شوند و این گونه نیز شد.

در این هنگام خالد بن ولید با کمال ناجوانمردی و بر خلاف دستور صریح پیامبر(ص) فرمان داد که دستهای مردان قبیله را از پشت ببندند و همه را بازداشت کنند.سپس سحرگاه گروهی از آنها به فرمان خالد اعدام شدند و دسته ای آزاد گردیدند.

خبر جنایت هول انگیز خالد به گوش پیامبر(ص) رسید و ایشان سخت آزده خاطر گشتند. فورا علی(ع) را مامور کردند که به میان قبیله مذکور برود و خونبهای افراد را به طور دقیق بپردازد. امیرالمومنین علی(ع) در این راه به قدری دقت ورزید که حتی هزینه ظرف های چوبی که سگان در آن آب میخوردند و در برخورد خالد شکسته بود را نیز پرداخت.

سپس تمام سران مصیبت زده را خواستند و فرمودند که آیا تمام خسارات جنگ و خونبها ها را دریافت کرده اند؟ پس از آن نیز بابت اطمینان خاطر مبلغی را اضافه به افراد قبیله پرداخت و پس از آن به مکه بازگشت و گزارش کار خود را به گوش پیامبر رسانید.

پیامبر (ص) این عمل وی را تحسین کرد و سپس بلند شدند و رو به سمت قبله ایستادند و فرمودند:

اللهم انی ابرء الیک مها صنع خالد بن الولید
  خداوندا همانا من بیزارم و برائت میجویم از کاری که خالد بن ولید کرد(سیره ابن هشام – جلد 2 – صفحه 430)

سپس رو به امیرالمومنین علی(ع) کردند و فرمودند:

 علی! من این کار شما را با شترانی زیاد و سرخ مو عوض نمیکنم.  (خصال – جلد 2 – صفحه 125)

علی تو رضایت مرا به دست آوردی،خدا از تو راضی گردد. علی! تو راهنمای مسلمانان هستی،سعادتمند کسی ست که تو را دوست بدارد و راه تو را پیش گیرد و بد بخت کسی ست که با تو مخالفت کرده و از طریقت منحرف گردد(مجالس ابن الشیخ – صفحه 318)

مثل تو نسبت به من مانند هارون است نسبت به موسی،جز اینکه پس از من پیامبر نیست. (امالی شیخ صدوق – ص 105)

موردی که بدان اشاره شد،تنها جنایت خالد بن ولید نبود،وی در دوران خلافت غیر مشروع ابوبکر نیز خطایی شدیدتر را مرتکب شده که اجمال آن بدین شرح است:

برخی از قبایل پس از رحلت رسول الله(ص) با خلافت ابوبکر مخالفت ورزیده و از دادن زکات ابا ورزیدند،خلیفه وقت گروهی را به اطراف فرستاد تا مخالفان را سرکوب سازد. خالد بن ولید بدین بهانه به قبیله مالک بن نویره حمله برد و مالک و دیگر سربازان قبیله را که میگفتند ما مسلمانیم و حمله به مسلمانان بر خلاف منش و روش پیامبر(ص) است را به مکر و نیرنگی خلع سلاح کرد. رئیس قبلیه که همان مالک بن نویره بود را کشت و به همسرش تجاوز کرد.

(شرح واقعه در کتاب النص و الاجتهاد صفحه 61 تا 75 آورده شده است).

همین چند مورد کافی ست که بدانیم نه تنها خالد بن ولید شمشیر اسلام نبوده ، بلکه لکه ننگی بر پیشانی امت اسلامی صدر اسلام بوده است.

والسلام/