رحلت پیامبر یا شهادت پیامبر !

یکی از مسائلی که درست انعکاس داده نشده و باعث شده که بسیاری از مردم باوری اشتباه را ترویج دهند مسئله ی مرگ پیامبر خدا حضرت محمد(ص) میباشد.

طبق اسنادی که هم شیعه نقل کرده و هم اهل سنت ، رسول الله به شهادت رسیده و به مرگ طبیعی از دنیا نرفته است.

طبق این قول پیامبر را پیر زنی یهودی که برخی میگویند کنیز حضرت بود مسموم کرده و ایشان پس از چند روز در سن 63 سالگی درگذشتند.

پیر زن یهودی....بله همیشه پای یک یهودی در میان است. بهتر است بگوییم شهادت پیامبر نیز زیر سر جریان یهود بود،جریانی که هنوز هم که هنوزه در مقابل جریان حق به مبارزه ایستاده است.

یهودیان از قبل از تولد پیامبر(ص) به دنبالش بودند. طبق روایات تاریخی،عبدالله پدر رسول خدا توسط جریان یهود ترور شد و طبق آیه صریح قرآن ،یهودیان مانند مادری که فرزند خود را میشناخت،پیامبر را میشناختند.

الذین اتیناهم الکتاب یعرفونه کما یعرفون ابناءهم (بقره 146)

کسانی که به آنها کتاب دادیم(اهل کتاب) ، او را(پیامبر) میشناختند مانند مادری که فرزندش را میشناسد.

نقلی تاریخی از منابع شیعه:

در این مطلب به چند نقل تاریخی در مورد شهادت پیامبر میپردازیم:

عبدالله بن جعفر بن ابی طالب برای شخصی تعریف میکرد که : سال اول خلافت معاویه بود.با حسن بن علی و برادرش حسین بن علی(ع) و عبدالله بن عباس و فضل بن عباس نزد معاویه بودیم. پسر ابولهب هم حضور داشت و از شامی ها کسی در مجلس نبود.

معاویه رو به عبدالله بن جعفر کرد و گفت: چرا تو این قدر به حسن و حسین احترام میگذاری؟ به خدا سوگند تو از این دو و پدرت از پدرشان(علی بن ابی طالب) بهتر هستید. عبدالله بن جعفر ناراحت شد و گفت: به خدا سوگند تو این ها را خوب نمیشناسی. تو سخنی که من از پیامبر خدا شنیدم را نشنیدی که در مورد این ها چه میفرمود.

معاویه گفت: بگو تا ما هم بدانیم.عبدالله بن جعفر ضمن نقل مسائیلی از جمله اینکه پیامبر فرموده در بهشت من و فاطمه و علی و حسن و حسین و نه فرزند حسین در یک خانه خواهیم بود و بعد از من علی بر شما وصی و از شما بر خودتان سزاوارتر است و دیگر مسائلی این چنینی،گفت: پیامبر در حالی که روی منبر بود و من و عمر بن ابی سلمه و اسامة بن زید ،سعد بن ابی وقاص ،سلمان فارسی ،ابوذر و مقداد و زبیر بن عوام و علی(ع) رو به رویش نشسته بودیم،فرمود: من 12 نقر از پیشوایان گمراهی . تباهی را در خواب دیدم که بر منبرم بالا و پایین میروند و امتم را به ارتجاع می کشانند. در میان آن دو نفر از دو شاخه گوناگون قریش اند و چند نفر از بنی امیه و هفت نفر از فرزندان حکم بن ابی العاس. در حالی که جز علی و حسن و حسین و علی بن حسین و محمد بن علی و فرزندان وی کسی را حق امارت نیست.

ای مردم ،هرگاه من به شهادت رسیدم علی سزاوارتر از شما به خودتان است و پس از شهادت وی حسن و پس از شهادت او حسین و فرزندانش از شما بر خودتان سزاوارترند.

علی بن ابی طالب در حالی که میگریست،برخاست و گفت: پدر و مادرم به فدایت یا رسول الله،آیا کشته خواهید شد؟ پیامبر فرمود:آری با سم مسموم و شهید خواهم شد و تو با شمشیر و فرزندم حسن با سم و فرزندم حسین با شمشیر شهید خواهد شد. او را بیدادگری فرزند بیدادگر و حرام زاده ای فرزند حرامزاده و منافقی فرزند منافق خواهد کشت.

(تاریخ سیاسی صدر اسلام ص 212 تا 222)

نقلی که مطالعه فرمودید: پیشگویی خود رسول الله در مورد شهادت خویش بود که علاوه بر اثبات این مطلب که ایشان به شهادت رسیدند،دلالت بر امامت ائمه معصومین (ع) نیز دارد. علاوه بر این ها موضوع حرامزاده بودن،بیدادگر بودن و منافق بودن یزید و معاویه نیز در این نقل تاریخی کاملا مشهود است.

این نقل تاریخی اسناد فراوانی دارد که اگر به کتاب تاریخ سیاسی صدر اسلام ص 222 مراجعه کنید ،لیست اسناد آن را خواهید دید. حقیر بنا بر دلایلی این اسناد را ذکر نمیکنم.

اسناد شهادت رسول الله از منابع اهل سنت:

داوود بن یزید میگوید: از شعبی شنیدم که میگفت: به خدا قسم رسول الله و ابوبکر با سم کشته شدند و عمر و عثمان و علی بن ابی طالب با شمشیر و حسن بن علی با سم و حسین بن علی با شمشیر کشته شد. (مستدرک علی صحیحین نوشته ی حاکم نیشابوری ج3 ص61)

از عبدالله بن مسعود روایت شده که گفت: اگر 9 بار سوگند یاد کنم که رسول الله کشته شده برایم محبوب تر است تا آنکه یک بار سوگند به کشته نشدنش بخورم،چرا که خداوند محمد(ص) را پیامبر و شهید قرار داد. (مجمع الزوائد و منبع الفوائد - الجزء الثامن - حدیث 14256)

سدی بن اسماعیل از شعبی نقل کرده که او گفت: از این دنیای پست چه توقعی دارید در حالی که رسول خدا و ابوبکر مسموم شدند ،عمر بن خطاب و عثمان و علی کشته شدند و حسن مسموم و حسین ناگهانی کشته شد. (مستدرک علی صحیحین ج3 ص67 )

با این حال دیگر تردیدی نداشته باشید که پیامبر اسلام نیز به درجه شهادت نایل شدند. هر فرد منصفی با مطالعه ی تاریخ به این موضوع ایمان خواهد آورد. پیامبر اکرم(ص) در اواخر عمر شریف خود برای جریان یهود خطری بسیار بزرگ محسوب میشد به همین دلیل نیز پس از جنگ تبوک نفوذیان یهود یعنی ابوبکر و عمر و عثمان برخی دیگر از صحابه نماهای سعی در ترور پیامبر و پرتاب کردن شتر حضرت از بالای کوه را داشتند. (رجوع شود به مقاله ترور نا فرجام رسول الله)

چرا که پیامبر طبق اسناد تاریخی قصد فتح بیت المقدس را داشتند.

اما هنوز هم سوالی بی پاسخ مانده:

چه جریانی پشت پرده مانع جایگزینی عبارت شهادت به جای رحلت در تقویم ها شده است؟

والسلام/